Borilačke igre kao elektronski sport
Jedini sport koji i dalje pratim jeste onaj elektronski, dakle u pitanju su takmičenja u video igrama, i to ne u MOBA igrama (kao što su League of Legends ili Dota2) ili Counter Strike-u već isključivo u borilačkim 2D ili 3D igrama (Street Fighter, Mortal Kombat i druge). Za razliku od skoro svih ostalih, borilačke igre nisu timskog karaktera, dakle ne igra se 5 na 5 već 1 na 1. Takođe, one zahtevaju veći nivo tehničke veštine jer se ne igraju sa mišem i tastaturom već na arkadnom džojstiku ili džojpedu, i potrebni su velika preciznost i pravovremene reakcije (do u delić sekunde) da bi se igralo na najvišem nivou. Igrači se samoidentifikuju kao deo FGC-a (Fighting Game Community, odnosi se prvenstveno na zajednicu igrača, komentatora, kosplejera i proizvođača video sadržaja iz Sjedinjenih Država ali u suštini obuhvata i Aziju, Evropu i Južnu Ameriku).
Bez ikakve konkurencije, najpoznatiji FGC video jeste Evo moment 37. Evo, skraćeno od Evolution, najveći je turnir na svetu za ovaj tip igara, održava se na leto svake godine u Las Vegasu i možemo ga smatrati nezvaničnim svetskim prvenstvom. U jednom meču na ovom turniru snage su 2004. odmerili Amerikanac Džastin Vong i Japanac Daigo Umehara (po mnogima Bog 2D igara i jedan od najpopularnijih i najidealizovanijih igrača svih vremena). Daigo je uspeo da izvede potpuno pariranje Džastinovog Super Art poteza, iako je bio na samoj ivici poraza, i zatim zabeleži pobedu. To je bio prvi put da je neko uspeo da parira svih 15 udaraca Super Art-a. Daigo je ušao u istoriju a video je postao viralna senzacija i njemu se pripisuje da je inspirisao čitave generacije novih igrača da počnu da igraju borilačke igre.
Ono što danas karakteriše turnire, pogotovo u Americi, jeste velika harizma igrača, od kojih mnogi uzimaju inspiraciju iz takmičenja kao što su WWE. Evo primera jednog neobičnog ulaska u ring od strane velikog šoumena i jednog od mojih omiljenih igrača, Keneta Bredlija, poznatijeg kao K-Brad.
Mnogi igrači imaju i odličan smisao za humor i često se šale na svoj i račun drugih. Pored već spomenutog Bredlija, tu prednjače Majk Ros, IFC Yipes i Marn. Majk Ros važi za možda i najvećeg klovna, i redovna je meta fanova, kao u ovom remiksu.
Još jedna stvar po kojoj se svi takmičari ističu je ogromna posvećenost. Mnogi od njih fanatično vežbaju sa svojim omiljenim likovima iz igre, usavršavaju izvođenje kombo udaraca (koji uopšte nisu jednostavni), kao i detalje specifičnih borbi (tzv. match-ups). Borilačke igre su tek nedavno stekle status elektronskog sporta, sada je velika većina najboljih igrača sponzorisana pa ne moraju da plaćaju avionsku kartu da bi učestvovali na nekom turniru, što ranije nije bio slučaj. Mnogi od njih su i pored redovnog posla nalazili dovoljno vremena da vežbaju, i odvajali novac iz svoga džepa da bi putovali, što sve govori o njihovoj strasti i ljubavi za igru.
Razvio se takođe i specifičan diskurs, sa mnogim rečima iz slenga koje se odnose samo na pojave iz ove supkulture, od kojih je najpoznatija svakako salty.Takođe, kada neko zahteva runback, to znači da želi još jednu partiju, odnosno revanš. Ako je baš ljut kada to čini onda se to zove salty runback. Kada za igrača kažu 'he plays clean' onda je taj igrač veoma precizan i metodičan, i ne pravi greške u unosu komandi.
Sami mečevi plene svojom brzinom i visokim nivoom veštine koji igrači prikazuju dok prave odluke u deliću sekunde, a sve to je praćeno blještavim vizuelnim i zvučnim efektima, kao i vikom komentatora. Nekada sve deluje da je na toliko visokom nivou da je teško poverovati da se uopšte dešava.
Ako ste zainteresovani da više saznate o ovoj temi preporučujem sajtove shoryuken.com/ i eventhubs.com/ kao i Jutjub kanale VesperArcade i Team Spooky.
Bez ikakve konkurencije, najpoznatiji FGC video jeste Evo moment 37. Evo, skraćeno od Evolution, najveći je turnir na svetu za ovaj tip igara, održava se na leto svake godine u Las Vegasu i možemo ga smatrati nezvaničnim svetskim prvenstvom. U jednom meču na ovom turniru snage su 2004. odmerili Amerikanac Džastin Vong i Japanac Daigo Umehara (po mnogima Bog 2D igara i jedan od najpopularnijih i najidealizovanijih igrača svih vremena). Daigo je uspeo da izvede potpuno pariranje Džastinovog Super Art poteza, iako je bio na samoj ivici poraza, i zatim zabeleži pobedu. To je bio prvi put da je neko uspeo da parira svih 15 udaraca Super Art-a. Daigo je ušao u istoriju a video je postao viralna senzacija i njemu se pripisuje da je inspirisao čitave generacije novih igrača da počnu da igraju borilačke igre.
Ono što danas karakteriše turnire, pogotovo u Americi, jeste velika harizma igrača, od kojih mnogi uzimaju inspiraciju iz takmičenja kao što su WWE. Evo primera jednog neobičnog ulaska u ring od strane velikog šoumena i jednog od mojih omiljenih igrača, Keneta Bredlija, poznatijeg kao K-Brad.
Takođe, postoji mnogo rivalstava među pojedinačnim takmičarima, kao i
između regiona (severna i južna Kalifornija, istočna i zapadna obala
SAD). Mnogi se ne libe da protivnicima sve saspu u lice (trash talk),
što je nešto što se ne može videti u sterilnim i umivenim scenama kao
što je imaju LOL i DOTA2.
Mnogi igrači imaju i odličan smisao za humor i često se šale na svoj i račun drugih. Pored već spomenutog Bredlija, tu prednjače Majk Ros, IFC Yipes i Marn. Majk Ros važi za možda i najvećeg klovna, i redovna je meta fanova, kao u ovom remiksu.
Još jedna stvar po kojoj se svi takmičari ističu je ogromna posvećenost. Mnogi od njih fanatično vežbaju sa svojim omiljenim likovima iz igre, usavršavaju izvođenje kombo udaraca (koji uopšte nisu jednostavni), kao i detalje specifičnih borbi (tzv. match-ups). Borilačke igre su tek nedavno stekle status elektronskog sporta, sada je velika većina najboljih igrača sponzorisana pa ne moraju da plaćaju avionsku kartu da bi učestvovali na nekom turniru, što ranije nije bio slučaj. Mnogi od njih su i pored redovnog posla nalazili dovoljno vremena da vežbaju, i odvajali novac iz svoga džepa da bi putovali, što sve govori o njihovoj strasti i ljubavi za igru.
Razvio se takođe i specifičan diskurs, sa mnogim rečima iz slenga koje se odnose samo na pojave iz ove supkulture, od kojih je najpoznatija svakako salty.Takođe, kada neko zahteva runback, to znači da želi još jednu partiju, odnosno revanš. Ako je baš ljut kada to čini onda se to zove salty runback. Kada za igrača kažu 'he plays clean' onda je taj igrač veoma precizan i metodičan, i ne pravi greške u unosu komandi.
Sami mečevi plene svojom brzinom i visokim nivoom veštine koji igrači prikazuju dok prave odluke u deliću sekunde, a sve to je praćeno blještavim vizuelnim i zvučnim efektima, kao i vikom komentatora. Nekada sve deluje da je na toliko visokom nivou da je teško poverovati da se uopšte dešava.
Ako ste zainteresovani da više saznate o ovoj temi preporučujem sajtove shoryuken.com/ i eventhubs.com/ kao i Jutjub kanale VesperArcade i Team Spooky.
http://knowyourmeme.com/memes/salty
ОдговориИзбриши