The World of My Reflections

Obično zamišljamo serijske ubice kao ozbiljno duševno poremećene individue, disocirane od realnosti, bez empatije prema drugima, nesposobne za normalno funkcionisanje u bilo kakvoj društvenoj zajednici. Oni su takođe posebno karakteristični za američko društvo, pre nego za bilo koje drugo, i ono gaji posebnu fascinaciju prema takvim ljudima, kao i odmetnicima i otpadnicima svih vrsta, vremenom ih pretvarajući u objekat velike medijske pažnje i histerije (Ted Bandi, Čarls Menson, Džefri Damer i drugi). Retko se ipak dešava da neki takav zločinac ukaže na negativne pojave u društvu ili čak da pruži kritiku celokupnog civilizacijskog okvira u kojem se čitav svet nalazi. Retko je da bilo ko od njih bude briljantni matematičar sa diplomom sa Harvarda, i da ga krasi koeficijent inteligencije od 168. To je međutim slučaj sa Teodorom Kacinskim, u javnosti poznatim kao Unabombaš (Unabomber). U periodu od 1978. do 1995. Kacinski je ubio troje i ranio dvadeset i troje ljudi paket bombama ko

Ivo Andrić (1892-1975) je jedini srpski pisac koji je ovenčan Nobelovom nagradom za književnost. Rođen je u bosanskom gradu Travniku, a njegova dela se uglavnom bave životom u Bosni pod osmanskom vlašću. U romanu Travnička hronika (1942) on je dao jedan opširan i iscrpan opis svog rodnog mesta i njegovih različitih društvenih slojeva i veroispovesti. Prikazujući hrišćane - katolike kao i pravoslavce, muslimansku raju, bogate jevrejske trgovce, konzule stranih sila kao i osmanske velikodostojnike, Andrićeva hronika je primer širine pre negoli dubine. Ona svakom daje jednak prostor i dužnu pažnju ali njene ličnosti i grupacije nisu analizirane dublje, do samog temelja. Glavni junak romana je Žan Davil, konzul Francuske imperije u usponu, predvođene Napoleonom. Radnja se dešava od momenta njegovog dolaska u Travnik da zastupa francuske interese 1807. sve do 1814. i pada Napoleona i povratka Burbona na presto, nakon čega se pozicija konzulata ukida. Davil je čovek u svojim četrdeset